Yne wist als snel dat ze iets met haar handen wou doen, maar is pas na vele omwegen in het vierde middelbaar op een technische school terechtgekomen. “Ik dacht om meteen naar de richting Auto te gaan, maar dat ging niet. Ik moest eerst de basis leren en dat kregen we in de richting Basismechanica. Bovendien heeft het ook wel even geduurd voor ik mijn ouders kon overtuigen. Ik wou heel graag al doende leren en ondervinden hoe alles in elkaar zit.”
“Ik kwam terecht in een klas met allemaal jongens, ik kende niemand en was heel erg stil. Alle technische en praktische vakken waren nieuw voor mij, ik had zelfs nog nooit een hamer vastgehad. Gelukkig waren de jongens heel behulpzaam en betrokken ze me in de groep. Ook de leerkrachten, meneer Moons en meneer Verboven, hebben me goed geholpen en gaven me extra tijd om iets te leren.”
Yne wil meisjes aanraden om deze richting te volgen, ook al beseft ze dat de richting vele meisjes afschrikt. “De jongens kunnen soms wat stoer uit de hoek komen, maar zijn eigenlijk heel lief. Je leert zoveel handige dingen die je regelmatig kan toepassen thuis zoals een machientje herstellen of een band vervangen. Bovendien is er een superleuke sfeer in de garage. Ik kom elke dag graag naar school en ik vind het heel jammer dat dit ons laatste jaar is. Heel wat mensen in mijn omgeving bewonderen mij omdat ik deze richting volg.”
Yne wil graag een ambassadeursrol op zich nemen en jongeren stimuleren om te kiezen voor een technologische richting. Zo wil ze meisjes die interesse hebben in de richting rondleiden of een presentatie geven aan leerlingen in de eerste graad over haar keuzes.